St Pete's Beach - Orlando - Houston - Amsterdam, oftewel we gaan naar huis..

6.30 am gaat de wekker, we moeten er uit want er staat ons een lange terugreis naar Nederland te wachten. De koffers waren gisteravond natuurlijk al ingepakt, maar de pyjama's en de toilettassen moeten er nog in. Dat gedaan hebbende en allemaal naar de wc te zijn geweest, gaan we gelijk uitchecken en richting de auto. Een ontbijt hebben Tineke en ik de avond ervoor al gehaald bij de 7eleven tegenover ons hotel. Voor Tineke een bakje met daarin wat stukjes appel, blokjes kaas en wat crackertjes met iets vaags er tussen. Voor mezelf en de kids had ik een paar donuts gekocht, je moet je laatste ontbijt in Amerika toch wel in de Amerikaanse stijl doen toch? Onderweg richting International Airport Orlando hebben we het opgegeten. Geen overbodige tijd verliezen dus.

Achteraf gezien was het erg slim van ons om zo vroeg te vertrekken en ons de tijd van een ontbijt in een restaurant uit te sparen. Als eerste hadden we onderweg naar Orlando nogal wat files. Met name bij Orlando was het veel stapvoets rijden. Maar omdat wij pas om 13.40 uur zouden gaan vliegen hadden wij zeeën van tijd en hoefden we ons dus absoluut niet te stressen. Uiteindelijk hebben we rond 10 uur onze Jeep ingeleverd bij Dollar, en dat was meer dan 3 uur voor vertrek naar Houston. Tijdens het inchecken was het nog even spannend of ze bij United net zo makkelijk over mijn roepnaam op mijn ticket zouden doen als KLM dat deed op de heenweg. We moesten met een machine de incheck doen en zoals verwacht plopte daar de naamfout naar in beeld. Een medewerker schoot te hulp en die heeft ons toen handmatig ingecheckt en ook hij vond het prima dat mijn voornaam niet overeenkwam met mijn voornaam op het paspoort. Gelukkig, ik mag mee naar Nederland, ofwel gelukkig? ;-)

We moesten daarna nog zo'n 30 minuten in de rij voor de douane, maar voor de rest verliep alles vlotjes. Al om 11.00 uur stonden we bij onze gate waar zojuist het boarden van een eerdere vlucht naar Houston was begonnen. Tineke zei ineens dat onze vlucht vertraagd was. Op het scherm boven ons stond dat de vertrektijd van onze vlucht met 30 minuten was uitgesteld. Ohjee, we zouden in Houston al moeten haasten, aangezien we maar een overstap van 60 minuten hadden. Volgens de medewerker die onze incheck regelde moest 60 minuten genoeg zijn, aangezien 45 minuten voor intercontinentale vluchten het minimum is. Maar ja daar zouden nu dus nog maar 30 minuten van overblijven. Wij gelijk dus naar de dame die het boarden van de 11.46 uur vlucht aan het regelen was. Zij heeft ons in no time geboekt op die eerdere vlucht en zo zaten we dus ineens in het vliegtuig. Als we een half uurtje later uit St Pete's Beach waren vertrokken, of als we toch ons ontbijt in een restaurant hadden genuttigd, dan was deze eerdere vlucht geen optie meer geweest. Geen idee wanneer we dan weer in Nederland waren aangekomen, maar ja who cares? "Dat is allemaal niet gebeurt en dus hoeven we daar niet meer over na te denken", zegt Tineke dan droog :-)

Tweeëneenhalf uur later landen we op IAH  (International Airport Houston). Nu hebben we daar ineens 3 uur de tijd in plaats van maar 1 uurtje. Dat betekent dat we rustig wat kunnen gaan eten. We schrikken echter enorm van de prijzen bij de foodcorners. We nemen allemaal een slice pizza, deze is met 4,5 dollar nog enigszins betaalbaar. Ook is er nog tijd om een magneetje te scoren. 4 jaar geleden ben ik ook via Houston terug naar Nederland gevlogen en aangezien ik toen maar liefst 8 uur overstaptijd had, ben ik een aantal uurtjes het centrum in gegaan. Ik spaarde toen echter nog geen magneetjes, die schade wordt nu dus mooi ingehaald haha. Ik vind een prachtig exemplaar, echter deze magneet kost 12 dollar. Dat is 3 keer zo veel als sommige andere magneetjes die we deze reis op de kop hebben weten te tikken. Aangezien ik de andere magneetjes die ik kan vinden niet mooi vind, en ze maar 2 dollar goedkoper zijn, ga ik dus voor die dure. Ach ja, ik kon nu wel mooi mijn laatste (5) dollarbiljet uitgeven, de rest heb ik met Visa betaald.

Stipt op tijd vertrekt ons vliegtuig terug naar Nederland. 8 uur en 35 minuten gaat de reis maar duren, dit in verband met de harde bovenwind die richting Europa blaast. An sich was het een prima vlucht, de service was dik in orde en er was een keuze uit wel 50 verschillende speelfilms. Zelf heb ik gekeken naar "Diego Maradona" en "Good Boys". Ook Tineke, Lisanne en Jesse hebben het grootste gedeelte van de vlucht naar verscheidene films zitten kijken. Alleen Jesse is het gelukt om nog even te slapen, de rest deed alleen maar vruchteloze pogingen daartoe. Als toetje op deze vlucht werden we getrakteerd op een reuze rollercoaster tijdens het landen op Schiphol. Door de harde wind schommelde het vliegtuig flink heen en weer en zo nu en dan zakte het zo hard en ver naar beneden dat een achtbaan van Walibi er niks bij was. Ik heb al heel veel gevlogen, maar ik vond deze landing toch best wel spannend kan ik je zeggen. In elk geval flink wakker stonden we een half uurtje later weer met onze voeten op Nederlandse bodem :-)
Op het moment van typen van deze laatste blog merk ik trouwens dat ik nog flink aan het schommelen ben. Of komt dat door de vermoeidheid? Nadat we we onze koffers hadden opgehaald en de bus naar P3 hadden gepakt zijn we met ons eigen autootje terug gereden naar Groningen. Onderweg hebben de kids heerlijk op de achterbank liggen slapen. Eerst naar Beijum om Lisanne en Jesse bij hun moeder af te zetten. We hebben kort afscheid genomen, want we zien ze morgenavond alweer. Vervolgens snel naar Froombosch om daar de katten te begroeten. Ik ben, nadat ik mijn koffer had uitgepakt, wat te hebben gegeten en even lekker te hebben gedoucht, toch even voor 90 minuten onder de wol gekropen. Tineke bleef stoer beneden, ze zou het wel volhouden tot vanavond zei ze. As we speak (16.30 uur) ligt zij echter toch ook voor ook anderhalf uur in bed, ze trok het niet meer haha.

Wat hebben wij een fantastische reis gehad zeg! Terwijl het in Nederland alleen maar bleef waaien en regenen, hebben wij vrijwel alleen maar mooi en warm weer gehad. We hebben een geweldige tijd gehad bij onze familie in Fort Myers, Tom en Kim enorm bedankt voor jullie gastvrijheid!!  We missen de familie nu al ontzettend. Maar ook in Orlando en in St Pete's Beach hadden we het waanzinnig mooi. Lisanne en Jesse hebben zich de afgelopen 12 dagen echt ongelooflijk goed gedragen. Je zit toch al die tijd 24 uur per dag op elkaars lip, ze moesten al die tijd ook nog eens bij elkaar in hetzelfde bed slapen. Toch zijn er, op hele kleine en kortdurende irritaties na, geen ruzies geweest en hebben ze zich als broer en zus waanzinnig goed gehouden. Ook bij de familie ging het super goed, ze deden beiden erg hun best om Engels te praten en dat ging ze heel erg goed af. En dat met hun 9 en 11 jaar en beiden nog op de basisschool.  Ik ben heel erg trots op ze!

Dit was het weer, aan alles komt een eind. Maar we hebben nog wel wat leuks voor je in petto! We hebben tijdens de hele reis ook heel veel videomateriaal opgenomen en we zijn van plan om van elke reisdag een vlog te maken. Iedere zondag posten we een aflevering op Youtube. Alleen de laatste 2 dagen zullen we in 1 vlog verwerken en dus komen we op 11 afleveringen. De komende 11 weken kunnen jullie dus weer met onze reis meegenieten, maar dan dus in bewegend beeld.

Onze vlogs vind je hier: Familie Hoomans op reis en klik dan op playlist om de juiste reis te kiezen :-)
Hopelijk komt morgen aflevering 1 al, zo niet dan wordt dat volgende week zondag.
Vergeet je niet te abonneren op ons youtubekanaal zodat je altijd op de hoogte bent als er weer een aflevering online is gezet.

Bedankt voor het meelezen en tot onze volgende reis!

XOXO
Peter en Tineke
Lisanne en Jesse