Goodbye family, hello St Pete's Beach - woensdag 19 februari 2020

'De dag waarvan je wist dat hij zou komen, is nu hier'. De dag om afscheid te nemen van de familie. Gisteravond hebben we het grootste gedeelte van de spullen al ingepakt. Het is nu alleen een kwestie van de laatste dingen in de koffers en het laatste ontbijt samen met Tom en Kim. Dawn komt ook nog langs en op de valreep zien we Sara ook nog. Hebben we in deze 4 dagen alle familieleden die in deze omgeving wonen (of hebben gewoond) nog kunnen zien.

Het afscheid is moeilijk, maar uitstellen is niet mogelijk. Gelukkig is het een 'see you later' in plaats van een 'goodbye'. Want dat we weer terugkeren bij familie in de toekomst dat is zeker. Maar voor nu gaat deze reis verder en we moeten ooit weer naar huis. Na de laatste foto's en een stevige knuffel is het echt tijd om in de auto te stappen, op naar de laatste etappe van onze Amerika reis voordat we weer richting vliegveld gaan.

Voordat we meteen doorreizen naar ons laatste hotel, maken we met een kleine omweg een tussenstop bij het 'Manatee viewing centre' in Apollo Beach. Vanwege de electriciteitscentrale en hun warme afvoerwater is dit een bekende plek waar veel zeekoeien graag verblijven tijdens de winter. We verwachten heel wat van deze beesten te mogen aanschouwen. De toegang is gratis en het ziet er allemaal heel netjes uit. Op naar de pier waar je goed uitzicht hebt over het water. We kijken goed om ons heen en in het water... maar er is geen zeekoe te bekennen. Wel een aantal vissen, maar hé daarvoor zijn we hier niet gekomen. Peter raakt in gesprek met een man die een paar weken geleden ook naar deze plek is geweest. Hij vertelde dat er toen zeker wel duizend zeekoeien aanwezig waren. Het was er toen zo druk dat ze over elkaar heen zwommen en zij aan zij door het water gleden. Tsja, daar hebben we nu heel weinig aan natuurlijk. Jammer, niets aan te doen. Gelukkig zijn er genoeg standbeelden van zeekoeien haha. Dat verzacht de pijn een beetje ;-).

Op deze plek kun je ook pijlstaartroggen aaien. Onder supervisie van vrijwilligers wordt er heel goed op de welzijn van deze beesten gelet. Je mag ze maar op één bepaalde manier en alleen op de vinnen aaien en na een bepaalde tijd is het even pauze en mag je even een tijdje niet met je handen in het water. Jesse en Lisanne vinden dit een leuke activiteit. Na een bezoekje aan de giftshop is het weer tijd om onze weg te vervolgen richting St Pete's Beach. Toch weer een magneetje rijker :-)

De route St. Pete's Beach gaat over een hele hoge brug, waaronder grote cruiseschepen kunnen varen. Een mooi uitzicht over St Petersbug staat je te wachten als je op het hoogste punt van de brug bent beland. Nog even doorrijden en we komen bij ons hotel 'The Beachcomber' aan. We kunnen nog niet in onze kamer, maar mogen wel richting strand of eventueel al gebruik maken van het zwembad. We hebben trek, want lunchtijd is allang geweest. Bij een strandtent bij het hotel gaan we op het terras zitten en bestellen ons eten. Zodra het eten er is vallen we aan. En het is heerlijk! Ondertussen worden we gebeld dat onze kamer gereed is en na onze lunch snellen we naar de receptie om de sleutel te halen en de spullen uit de auto te verplaatsen. Het is een ietwat kleine kamer, maar naast het slapen en opfrissen verwachten we niet veel tijd te besteden in deze ruimte.

Snel omkleden om naar het strand te gaan. We hebben toegang tot strandbedden en een parasol en nadat we onze handdoeken een plek hebben gegeven gaan we richting de zee. Maar wat is het water koud! Dan merk je dat het nog echt winter is. Heel lang blijf ik er niet in. Ik wil genieten van de warmte van de zon. De kinderen vermaken zich prima in het water. We houden het zo een paar uren vol. Wat heerlijk zo'n privéstrand.

Tijd om even te douchen en vervolgens in de auto te stappen. Het is inmiddels 19.00 uur en we gaan richting John's Pass Boardwalk, welke op ongeveer 10 minuten rijden van het hotel te vinden is. Peter verteld dat hier heel veel winkeltjes te vinden zijn en de nodige eetgelegenheden. Ontzettend toeristisch, maar wel leuk om te zien hoe het is aangekleed. We gaan op zoek naar een plek om te eten en belanden in 'The Hut'. De kids aan de 'grilled cheese', Peter gaat voor een 'crab fish burger' en ik neem een 'mac & cheese' en wat groente. Het eten smaakt goed en als bonus zien we een dolfijn zwemmen. Het was echter reeds te donker om daar foto's van te maken.

Na het eten gaan we nog een paar winkeltjes in, maar rond 21.00 uur hebben we het wel gezien. Het plan is om morgen terug te gaan, om bij daglicht als het goed is nog meer dolfijnen te spotten en dan de laatste dingen te kopen voordat we vrijdag weer naar huis terugkeren. Een afwisselende dag, ben benieuwd wat ons morgen gaat brengen. Welterusten!