Bezoek uit Sneek: donderdag 3 mei

4 mei 2018 - Washington D.C., Verenigde Staten

Donderdag 3 mei 2018 gaat de geschiedenis in als de dag dat we met familie hebben afgesproken voor een dagje Washington. En dan heb ik het niet over de familie in Amerika, maar over een deel van de Nederlandse familie. De dag dat Peter’s broer Menno en zijn vrouw Miriam voor de deur van onze Airbnb stonden tegen kwart over 8 ’s ochtends, omdat ook zij een tijdje vakantie zullen vieren in Amerika. En man, wat een leuke dag hebben we gehad.

Eerst samen ontbijten, waarbij we na een korte zoektocht toch weer uitkomen in de Bullfrog Bagels, en bijkletsen over hun vlucht van Schiphol naar Baltimore en onze reis tot nu toe. Het is heel bijzonder dat we dit kunnen meemaken met z’n vieren, bijna aan de andere kant van de wereld! Na ons ontbijt stappen we weer op een Capitalbikeshare fiets en zetten we koers naar het Capitool. Want vandaag zullen we voornamelijk op The Mall te vinden zijn. Als we aankomen is het ongeveer half 10 en het is al lekker warm. We zullen vandaag een nieuw warmterecord aantikken van deze vakantie: 33 graden Celsius!

Na een fotosessie bij het Capitool stappen we weer op de fiets om richting het Washington Monument te gaan. Foto hier en daar en vooral heel veel kletsen. Heel fijn deze afwisseling, na ruim een week met z’n tweetjes op reis te zijn, ook met andere bekenden te kunnen praten. We moeten natuurlijk The White House ook een blik gunnen, dus weer op de fiets richting dit wereldberoemde gebouw. Dichtbij komen is nog al een onderneming, want het is allemaal afgezet met beveiliging, zowel in persoon als met hekken. Het was dus een heel kleine blik die wij hebben mogen werpen.

Het wordt al snel tijd om te lunchen, en omdat wij in zijn voor nieuwe dingen, belanden we bij hetzelfde tentje als waar Peter en ik een dag een biertje hebben gedronken. Hoezo, gewoontedieren?! ;-) Hier zijn we even uit de zon en genieten we naast het fijne eten ook van een heerlijke citroenlimonade met veel ijsklontjes. Behalve Peter overigens, die zat zoals gebruikelijk aan de Cola ;-)

De magen gevuld, het vochtpeil is weer op niveau. Tijd om onze toeristische tocht langs The Mall door te zetten. Na een korte sanitaire tussenstop in één van de vele openbare toiletten die Washington rijk is, gaan we verder naar het Tweede Wereldoorlog Monument. Een gigantisch monument met een grote vijver, waar de vele Amerikaanse slachtoffers worden geëerd. Hele indrukwekkende plek. Na een korte wandeling langs de Reflecting Pool tussen het Washington Monument en het Lincoln Monument komen we aan bij een ander monument: Vietnam War. Drietal soldaten kijken uit op een hele grote wand waarop de vele namen staan van soldaten die tijdens deze oorlog het leven hebben gelaten. Een plek die je om de keel grijpt. Zeker als je weet dat deze oorlog eigenlijk totaal niet nodig was (wat eigenlijk geldt voor alle oorlogen...).

We krijgen dorst en omdat de smaak van het water uit de drinkwaterpunten niet wil wennen (alsof je een slok zwembadwater naar binnen werkt), zoeken we een plekje in de schaduw op het terras van een souvenierswinkeltje en nemen daar de tijd om op adem te komen en gewoon even helemaal niets te hoeven doen. En dat is fijn na het vele fietsen, het wandelenen en alle indrukken die we hebben gehad.

Maar wat is een bezoekje aan Washington waard zonder één van de belangrijkste monumenten te bezoeken: het Lincoln monument. Nadat je een flink aantal trappen opgaat kom je uit in een Grieks uitziende zaal waar een metershoge man vanuit een stoel de wereld in zit te kijken. Abraham Lincoln, de man die een belangrijke rol heeft gespeeld tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog en in het afschaffen van de slavernij. Vanaf dit punt heb je een heel mooi uitzicht over de vijver en het Washington Monument. En als je dan bedenkt dat meer dan 50 jaar geleden hier een mensenmassa stond die de bekende ‘I have a dream’ speech van Martin Luther King Jr. aanhoorde, weet je dat dit een plek is met een grote geschiedenis.

De tijd vliegt voorbij en het is al het einde van de middag als we bij ons laatste monument van de dag aankomen: Korean War. Deze vind ik het meest bijzondere van vandaag, want je loopt langs een groepje soldaten in vol tenue die op weg zijn naar iets, maar naar wat, dat is de vraag.

We worden moe en hebben trek, dus stappen we weer op de fiets en gaan naar onze laatste stop van de dag: het Hard Rock Café, want ja, die hebben we deze vakantie nog niet vaak genoeg van binnen gezien ;-) . En hier genieten we van broodjes Pulled Pork, een broodje hamburger, een bakje spring rolls en heerlijke drankjes. Life’s good!

Als onze buikjes vol zitten gaan we maar eens ‘op huis aan’. De laatste fietstocht door Washington DC en dat samen met naaste familie, hoe mooi kun je het hebben. Nadat we de fietsen voor het laatst hebben gestald gaan we de supermarkt in om spullen in te slaan voor de lange autorit die de volgende dag op het programma staat. Menno en Miriam rijden terug naar hun Airbnb en we zullen hen in Nederland pas weer terugzien.